Szerit ha-Pleta

Szerit ha-Pleta (hebr. ‏שארית הפליטה‎, dosł. „ocalałe ostatki”; jid. ‏שארית־הפּליטה‎ Szejres-haplejte) – nazwa biblijna (1Krn 4,43) używana przez żydowskich ocalałych z Holokaustu na określenie siebie i społeczności, które tworzyli po wyzwoleniu ich wiosną 1945 roku.

Setki tysięcy ocalałych spędziło szereg lat w obozach dla osób przemieszczonych (tzw. obozy DP) w Niemczech, Austrii i Włoszech. Społeczności uchodźców zorganizowały się społecznie i politycznie, dążąc wpierw do respektowania ich praw w obozach, a później do prawa emigracji do Brytyjskiego Mandatu Palestyny (którego znaczna część stała się w 1948 roku państwem Izrael), dokąd ostatecznie do 1950 roku wyemigrowała większość uchodźców.